چرخه دمینگ یا PDCA چیست؟
PDCA توسط آقای والتر ادواردز دمینگ در دهه ۱۹۳۰ معرفی شد. وی که در سال ۱۹۰۰ در منطقه آیووای ایالات متحده امریکا به دینا آمد، دارای مدرک دکترای رشته‌ی ریاضی‌وفیزیک از دانشگاه ییل بود. او ابتدا این نظریه را در زادگاه خود معرفی نمود که با استقبال سرد مواجه شد؛ پس از آن، دکتر دمینگ این نظریه را با دانشمندان ژاپنی مطرح نمودند که مورد استقبال آن‌ها قرار گرفت. پس از همکاری نزدیک آن‌ها و استفاده از نظریات دمینگ در صنعت ژاپن، آن کشور به واسطه‌ی نظریه‌ی دکتر ادواردز دمینگ پیشرفت‌های زیادی نمود. این مدل، چهارچوبی برای بهبود فرآیند یا سیستم فراهم می‌کند. هرگاه نواحی قابل بهبود، شناسایی شود، این مدل می‌تواند به عنوان راهنمائی برای بهبود پروژه‌هایی خاص مورد استفاده قرار گیرد. این روش مدلی پویاست و بطور مستمر سیستم را زیر نظر داشته و باعث بهبود آن می‌گردد. به طورکلی می‌توان نظریه‌ی دکتر دمینگ را به صورت زیر بیان نمود.
در این سیستم، ابتدا داده‌ها جمع‌آوری و بررسی می‌شوند تا برنامه‌ای مدون ریخته شود. در مرحله‌ی بعد که اجرا میباشد، معمولا از دو قسمت آزمایشی و عملی تشکیل شده است. در قسمت اول مرحله دوم، مثلا بخش جزیی از یک فرآیند تولیدی یا خدماتی یا گروه کوچکی از مشتریان یا ارباب رجوع، مورد ارزیابی قرارمی‌گیرند. این دوره با دقت مورد ارزیابی و انتقاد منتقدان قرارگرفته تا عیوب آن را پیدا کنند. و پس از آن قسمت دوم اجرا می‌گردد. در سازمان‌های بزرگ و سیستم‌های پیچیده‌تر، مسوولیت افراد به همراه یک برنامه مدون برای اجرا، طراحی و ابلاغ می‌گردد.
در کل، پی دی سی آ، مخفف Plan یعنی برنامه ریزی، DO یعنی اجرا، Check یعنی تجزیه و تحلیل، Act یعنی اقدام در جهت اصلاح امور، است. که در زیر شرح داده شده است.
- قدم اول: طرح‌ریزی کردن
برنامه‌ریزی مدون برای اجرا.
- قدم دوم: انجام دادن
با در نظر گفتن راهکارهای ممکن، مشکلات را به مدل‌های کوچکتر شبیه‌سازی کردن.
- قدم سوم: بررسی کردن
بررسی تاثیر کارهای صورت گرفته، گردآوری اطلاعات و در نتیجه بررسی با دقت مطالب جمع‌آوری شده.
- قدم چهارم: عمل کردن
درصورت نیاز، اقدام به بهبود عملکرد
در این روش، همواره وضعیت موجود رضایت‌بخش نیست، و در هر چرخه سعی در بهبود این چرخه خواهیم داشت، لازم به ذکر است که برنامه‌ریزی هم براساس وضعیت موجود شده و همواره پس از اجرا بررسی و سعی در بهبود این چرخه خواهد شد.
یک مثال عملی برای بهتر روشن شدن مفهوم و روش‌کار از صنعت برای شما بیان می‌نماییم:
هدف اصلی: ساختن بدنه‌ی خودرویی مستحکم و ضخامتی مناسب با توجه به حجم موتور ثابت.
- مرحله اول چرخه PDCA:
۱) برنامه:
استفاده از ضخامت ۲۰ میلمتر برای بدنه خودرو. این خودرو با این ضخامت، قدرت بالایی در برابر تصادفات خواهد داشت.
۲) اجرا:
درعمل، خودروی مزبور توانایی و قدرت لازم را برای شتاب‌گیری ندارد، ضخامت بالای بدنه باعث افزایش وزن ماشین شده است.
۳) بررسی:
ماشین دارای مقاوت بدنه‌ی بالایی است اما قدرت موتور محدود و ثابت است. این موتور توانایی حمل این وزن از خودرو را ندارد.
۴) اقدام:
این طراحی باید دوبار ه توسط گروه R&D شرکت باز طراحی شود.
- مرحله دوم چرخه PDCA:
۱) برنامه:
استفاده از ضخامت ۵ میلی‌متر برای بدنه‌ی خودرو. این ضخامت باعث سبک‌تر شدن ماشین خواهد شد.
۲) اجرا:
در عمل خودروی مزبور توانایی مورد نظر برای شتاب‌گیری را دارد، اما خودرو در تست‌های تصادفات رد می‌شود و ایمنی مسافران و سرنشینان ماشین تامین نمی‌گردد.
۳) بررسی:
بدنه‌ی خودرو با ضخامت ۵ میلی‌متر باعث سبک‌شدن خودرو و کاهش بار وزنی ماشین برروی موتور شده است. اما ضخامت پایین باعث شد که بدنه در برابر تصادفات توانایی لازم را نداشته و به‌جای تغییرشکل پلاستیک، سریعا تسلیم شود.
۴) اقدام:
این ضخامت نیز در عمل کاربردی نداشت. بنابراین دوباره به قسمت R&D شرکت برگشت داده شده تا بررسی مجدد گردد.
- مرحله سوم چرخه PDCA:
۱) برنامه:
اینبار، گروه تحقیق و توسعه شرکت، مقدار ۱۰ میلی‌متر را برای بدنه‌ی ماشین پیشنهاد می‌کنند. این ضخامت، تقریبا بین دومقدار قبلی است.
۲) اجرا:
ماشین نسبت به وزن ناشی از بدنه‌ی دارای ضخامت ۱۰ میلی‌متر و قدرت موتورش، دارای شتاب مناسبی میباشد. در تست‌های تصادفات نیز مقاومت خوبی از خود نشان می‌دهد.
۳) بررسی:
با استفاده از ضخامت مناسب، علاوه بر حفظ جان سرنشینان خودرو، کاهش مصرف سوخت و افزایش شتاب با همه محدودیت‌ها ممکن شده است.
۴) اقدام:
شرکت با کمک روش PDCA، که روشی امروزی و پیشرو در صنایع، توانست به اهداف خود با کمترین هزینه دست پیدا نماید.
مراجع
- https://www.wikipedia.org/
- http://www.memex.ca/
- http://www.myindustry.ir/
- http://www.danapardaz.net/
- https://www.revolutionlearning.ie
- https://www.vc-trethment.kums.ac.ir
